عصاره ی گل های عالَم ، تبدیل به « عطر » می گردد و در شیشه ی دربسته نگهداری می شود .
نغمه ی زیبای گنجشکان،قلب مریض شکارچی را به طمع می اندازد ..!
” فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض….”
افسار چشمهایش را بازِ باز گذاشته بود
دوستانش می گفتند: «تفریح و خیابان گردی که امّل بازی بر نمی دارد.»
شب که به خانه برگشت اول مصیبتش بود. شادی ها و خنده های وسط خیابان یک طرف
بی خوابی و فکرهای جور و ناجور هم یک طرف.
مادر که بی قراری پسرش را دید به قرص و شربت و داروهای گیاهی متوسل شد
اما پسرک می دانست تا حافظه ی چشمش از تمام دیده های خیابانی پاک نشود، آرامش باز نمی گردد.
آورده های مادر را کنار گذاشت و سجاده اش را پهن کرد. این تنها راه آرامش بود.
«الا بذکر الله تطمئن القلوب»
... زیبائیت را با حجاب حفظ کن که اگر پوستت را بگیرند دیگر این زیبایی را نخواهی داشت...
امام على علیه السّلام فرموده اند : پوشیده و محفوظ داشتن زن مایه آسایش بیشتر و دوام زیبایى اوست . غرر الحکم(ص ۴۰۵ ح ۹۲۸۶)
امام علی علیه السلام می فرمایند:
ایمان درختی است که ریشه اش یقین؛ شاخه اش پرهیزگاری؛ شکوفه آن حیا و میوه اش بخشندگی است.(۱)
این
درخت ایمان در وجود توست، نگاهی به درونت بینداز، ببین ریشه آن چیست، شاخه
اش را به دقت بررسی کن، نکند بعد از سال ها ببینی که شکوفه درختت بی حیایی
و ثمره اش بی حجابیست، که در اینصورت مطمئن باش درختی در وجودت کاشته ای
کاملا مصنوعی، نه برای خودت فایده ای داشته، نه برای جامعه ات.
هر روز
به درخت وجودت سر بزن، به او آبی از آیات قران بده، اگر خاک وجودت قبول کرد
آن آب را، درختی که کاشته ای درختیست طبیعی، درختیست که میتواند شهر تو را
از نگاه های آلوده پاک کند، می تواند مانع گسترش ویروس گناه در جامعه شود
اما اگر اینگونه نباشی بدان آنچه که در وجودت کاشته ای بنام ایمان، درختیست
کاملا مصنوعی، و هیچ آبی او را سیراب نمی کند.
================================
(۱)غررالحکم، ح ۱۷۸۶
تا بحال به خود اندیشیده ای...؟
به گوهـــــر وجودی ات ؛ به عــزت درونـــی ات ؛ زیــــبایی کنونـی ات
به مروارید چی...؟!
اندیشیده ای ...
به ارزشش به زیبایی بودنش ؛ به کمیاب بودنش ؛ محبوب بودنش
اره... درست فهمیدی !!
تو مرواریدی هستی زیبا در پوشش چادری زیباتر
مروارید باش تا همیشه محبوب باشی ... نه چون سنگ ساحل در دسترس همگان
دختران سرزمین من دورکعت نماز عفاف خواندند،قربة إلی الحیاء ،
و بارن عفت و ایمان بر دلها بارید…
