کودکان و تربیت اسلامی

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:

اَدِّبُوا اَوْلادَکُمْ فى بُطونِ اُمَّهاتِهِمْ. قیلَ: وَکَیْفَ ذلِکَ یا رَسُولَ اللّه‏ِ؟ فَقالَ: بِاِطْعامِهِمُ الْحَلالَ؛(۱)

فرزندانتان را در رحم مادرانشان تربیت کنید. سئوال شد: این چطور ممکن است، اى رسول خدا؟ فرمودند: با خوراندن غذاى حلال (به مادرانشان).

جُنگ مهدوى، ص .۱۳۲

 

امام باقر علیه السلام:

اِنّا نَاْمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلاةِ اِذا کانوا بَنى خَمْسِ سِنینَ ، فَمُروا صِبْیانَـکُمْ بِالصَّلاةِ اِذا کانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ، وَ نَحْـنُ نَأمُرُ صِبْیانَنـا بِالصَّـوْمِ اِذا کانوا بَنى سَبْعِ سِنینَ بِما اَطاقوا مِن صیامِ الْیَومِ اِن کانَ اِلى نِصْفِ النَّهارِ اَوْ اَکْثَرَ مِنْ ذلِکَ اَوْ اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ اَفْطَروا، حَتّى یَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ یُطیقوهُ، فَمُروا صِبیانَـکُم اِذا کانوا بَنى تِسْعِ سِنینَ بِالصَّومِ مَا اسْتَطاعوا مِن صیامِ الْیَوْمِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ الْعَـطَشُ اَفْطَروا

ما کودکان خود را وقتى پنج ساله‏اند ، به نماز امر مى‏کنیم ؛ ولى شما کودکانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر کنید . ما کودکان خود را وقتى هفت ساله‏اند ، به روزه وامى‏داریم ، به اندازه‏اى که توان دارند ، چه نصف روز باشد یا بیشتر یا کمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چیره شد ، افطار مى‏کنند تا این‏که به روزه ، عادت کنند و توان آن را بیابند ، ولى شما کودکانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازه‏اى که توان دارند ، به روزه وا دارید و وقتى تشنگى بر آنان چیره شد ، افطار کنند .

کافى ، ج ۳، ص ۴۰۹، ح ۱٫

شهدا و چادر ...

خونریزی شدیدی داشت . . .
داخل اتاق عمل، دکتر اشاره کرد که چادرم رو در بـیارم
تا راحتتر مجــروح رو جابه جا کنم.
گوشــه ی چادرم رو گرفت و بریده بریــده گفت :
من دارم مـیرم تا تو چــادرت رو در نیاری
چـــادرم در مشتش بود که شهید شـــد . . .

محو زیبایی...

هر چه بیشتر به شاخ و برگ گل نظاره می کرد،

بیشتر محو زیبایی اش می شد...

دستش را دراز کرد تا در اختیار بگیرد...

ولی خارها مزه درد را به او چشاندند تا دریابد..
اگر حفاظی برای گل نبود، چنین با طراوت و زیبا نمی ماند

به امام زمان قسم تا به امروز یک نگاه حرام نکرده‌ام

سید شجاع الدین جعفری، برادر سعید، نقل می‌کند:

«شبی که  آقا‌سعید در بامداد آن، شهید شدند دسته‌ی ما عملیات داشت. یکی دو ساعت به غروب مانده بود... سعید به من گفت : «تو الان در سِنّی قرار داری که در معرض نگاه حرام هستی. چشمانت را پاک نگهدار و از گناه دوری کن»

گفتم: «آقا سعید روزگار طوری نیست که بشود تقوا را آنطور که شما می‌گویید نگه داشت. صبح که از منزل بیرون می‌آئیم کسانی را می‌بینیم که حجابشان را درست رعایت نمی‌کنند»

آقا ‌سعید همانطور که سرش را با حوله خشک می‌کرد، پرسید: «سن شما بیشتر است یا من؟»

گفتم: شما.

حوله را از روی صورتش کنار زد و گفت: «به وجود مقدس امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) تا به امروزیک نگاه حرام نکرده‌ام»

این قسم بزرگترین قسم سعید بود و چنان این حرف را محکم زد که اشک در چشمانم حلقه بست...

شهید سید محمد سعید جعفری

به حجابت ببال...

بسم الله

خدایا قلوبمان را بر دینت ثابت کن

رقیه ی امام حسین(ع) وقتی بالای پیکر بی سر پدر رسید نگفت بابا دلم برات تنگ شده، نگفت بابا کتک خوردم درد دارم، نگفت بابا اسیر شدیم کاش بودی، گفت پدر ببین حجابمونا از سرمون کشیدن

هر کس که این جا را میخونی و دلت گرفته از بعضی طعنه ها، به حجابت افتخار کن که مهر تایید افلاکیان روش خورده...چی بالاتر از این؟!

این گرما که “شــوخی کوچــکی” بیش نیـــست!

وقتــی می‌پرســند :

نمــی‌ پزیــد در ایــن “گــرما”؟!

یــک لبخـــند بــزن

و بــگو : ســرگرم عشــقبــازی که باشــی و در اشــتیاق خاکــستر شدن،

این گرما که “شــوخی کوچــکی” بیش نیـــست!

و بعــد دقیــق شو در چــهرشان، تا خـوب بـبینـی که چــطور می‌شود با یک “چــادر”،

تمــام ِ معـــادلات عقلانــی‌شـان را در لحـــظه‌ای بر هــم زد..

اینجا سرد نمیشود…

نزدیک،اما دور از دسترس…بی عشوه ولی دلربا…اوست معلم وقار در قله ی بی نیازی..

هر خارو خسی عاشقش نمی شود و زیباییش را هر دلی لمس نمیکند…

او پیش از انتخاب شدن انتخاب میکند و پیش از معشوق شدن عاشق میشود…

با زیرکی گوی عقل را از کنار دیو هوس می رباید.

او همان دختر عفیف و در پس پرده ی حجاب است…

حجاب و عفاف

حجاب یک فرهنگ است که شهدا نیز به آن افتخار کردند.

حجاب حفظ ارزشهای انقلاب اسلامی است.

حجاب وعفاف یکی از محورهای زندگی قرآنی است.

حجاب همان اندازه حیاتی است که آب.

حجاب نشانه شخصیت انسان است.

ببخشید خانم ، اسم شما چیه ؟

زمان شاه بود . داشتیم در خیابون قدم می زدیم . خانم بی حجاب داشت جلومان راه می رفت . فاطمه رفت جلو و بدون هیچ مقدمه ای ازش پرسید : « ببخشید خانم ، اسم شما چیه ؟ » خانم با تعجب جواب داد : زهرا،چطور مگه چیه؟» فاطمه خندید و گفت هم اسمیم ».

بعد گفت : «می دونی چرا روی ماشینا، چادر می کشند؟ »خانم که هاج و واج مانده بود گفت:«لابد چون صاحبشون می خوان سرماو گرما و گرد و غبار و اینجور چیزا به ماشینشون آسیب نزنه ».فاطمه گفت: «آفرین! من و تو هم بنده های خدا هستیم و خدا بخاطر علاقه اش به ما، پوششی بهمون داده تا با اون از نگاه های نکبت بار بعضیا، حفظ شویم و آسیبی نبینیم . خصوصا هم نام حضرت فاطمه سلام الله علیها هم هستیم …بعدها که اون خانم رو دیدم محجبه شده بود .»

«شهیده فاطمه جعفریان»

برگرفته از کفش های به جا مانده در ساحل ، ص۱۷

معجره‌ی چادر زهرا (س)

روزى حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السّلام) محتاج به قرض شد، چادر حضرت فاطمه (علیها السلام) را پیش مرد یهودى که نامش زید بود، رهن گذاشت آن چادر از پشم بود، قدرى جو قرض گرفت .

یهودى آن چادر را به خانه برد و در اتاقى گذاشت ، وقتى شب شد زن یهودى به آن اتاق رفت ، ناگاه نورى را از آن چادر دید که تمام اتاق را روشن کرده بود وقتى زن آن حالت شگفت را دید فریاد زد:

شوهر خود را خواست آنچه را دیده بود براى شوهرش بازگو کرد.
یهودى شگفت زده شده بود و فراموش کرده بود که چادر حضرت فاطمه (علیهاالسلام) در آن خانه است، با سرعت داخل اتاق شد، دید که اشعه نورانى چادر آن خورشید عصمت است که مانند بدر منیر خانه را روشن کرده است .
یهودى از مشاهده این حالت تعجبش بیشتر شد، یهودى همراه با زنش ‍ به خانه خویشان خود دویدند و 80 نفر از ایشان حاضر شدند و این را دیدند از برکت شعله چادر فاطمه (علیهاالسلام ) همگى به نور اسلام مشرف و منور گردیدند.