پی شهادتم منِ شکسته بال و پر
اگرچه بی لیاقتم ولی به روم نیار
بیا و مادری کن و یه کم محل بذار
دلم هلاک یک نگاه مادرانته
تویی که یا حسین(ع) قشنگترین ترانته
بدون زینبیه من نفس نمی کشم
تا زنده ام از عشق بی بی دست نمی کشم
تو رو به جون مادرت آقا دیگه بیا
نذار بازم به پا بشه غروب کربلا